หลังจากที่ผมได้เข้าไปชมถ้ำเสาหินเมื่อได้เดินทางออกมานอกถ้ำการปีนหินเพื่อกลับมายังจุดจอดรถนั้นได้กินพลังของทุกคนไปพอสมควรแต่ก็ทำให้ทุกคนในกลุ่มได้สนิทสนมกันมากขึ้นโดยไม่รู้ตัวและพี่เจ้าหน้าที่ก็พาทุกคนไปพบกับเพื่อนบ้านที่มีสตรอว์เบอร์รี่ให้เรากินกันแบบไม่อั้นในช่วงเวลาที่ทุกคนอ่อนแรงนั้นคำว่านี่เป็นสตรอว์รี่ที่อร่อยที่สุด

ตั้งแต่เคยกินมาก็หลุมออกมาจากปากของใครหลายคนรวมทั้งตัวผมด้วยเราหอบสตอรเบอร์รี่ที่พี่ชาวบ้านให้กลับมายังแคมป์และเข้าสู่ช่วงเวลาของมื้อเย็นเราทั้งเก้าคนที่ร่วมเดินทางกันมาทั้งวันนี้เมื่อกลับมาถึงยังแคมป์แล้วก็ไม่สามารถแยกออกจากกันได้อยู่ดีพวกเราดูเหมือนฝูงสัตว์อพยพที่ได้มาร่วมดื่มน้ำบ่อเดียวกันและถึงเราจะมีความต่างชนิดกันแต่เมื่อธรรมชาติที่ได้สร้างให้เราอยู่ร่วมกันเป็นฝูงจึงทำให้ประสบการณ์ของทุกคนในค่ำคืนนี้ถูกบันทึกร่วมกันไปตามธรรมชาติผมผ่านค่ำคืนที่สวยงามคล้ายกับการรอบกองไฟเมื่อครั้งเรียนลูกเสือในวัยเด็ก

และการเดินทางของผม กับทุกๆคนนั้นก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง ณ การเดินทางไปยัง  ถ้ำนกนางแอ่น อีกหนึ่งถ้ำที่ที่มีความสวยงามอังเลืองชื่อ ณ ลำคลองงูผมเคยสงสัยในช่วงชีวิตก่อนออกเดินทางของผมคนที่เต็มไปด้วยเพื่อนฝูงและไม่ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวและที่สำคัญการเดินทางเกินสองชั่วโมงนั้นผมไม่มีทางเอาด้วยแน่นอนแต่ในวันหนึ่งที่ผมอยู่กับสิ่งรอบตัวที่ผมคิดว่าชอบนั้นสิ่งแวดล้อมของผมก็แคบลงเรื่อยๆผลเลือกอยู่กับเพื่อนที่รู้ใจกินข้าวร้านเฉพาะที่ถูกใจแม้กระทั่งเอไอในโซเชียลยังคัดกลองในสิ่งที่คิดว่าผมสนใจให้และนั่นคือหายนะของความรู้สึกรู้ตัวอีกทีผมก็หลงเข้ามาอยู่ภายในภาวะเรียบง่ายไร้จิตวิญญาณภาวะการหรอกตัวเอง

ว่าเราชอบความสงบสุขแต่ลึกๆในใจกลับประทุไปด้วยอะไรบางอย่างและทางออกของความรู้สึกนี้คือการไปยังฝั่งตรงข้ามของตัวเองหรือการเลือกในสิ่งที่เราคิดว่าเราไม่ชอบและภายในฝั่งตรงข้ามที่เราไม่แน่ใจนั้นคือโลกเกือบจะทั้งใบที่เรายังสำรวจไปไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำเส้นทางในการเดินทางมายัง ถ้ำนกนางแอ่น บางครั้งก็คล้ายกับว่าธรรมชาติได้สร้างสนามเด็กเล่นไว้ต้อนรับนักเดินทางอย่างพวกเราแดดที่ส่องลงมากับน้ำที่เย็นฉำกับความสวยงามของธรรมชาติระหว่างทางที่ดี ซะจนไม่จำเป็นจะต้องมีไฮไลท์ ณ ที่ปลายทางด้วยซ้ำ

สนับสนุนโดย  เว็บพนันออนไลน์2020